21.4.15

Ik geef je de zon

Jandy Nelson

Twee weken geleden kwam mijn collega Saskia glunderend naar me toe.. ‘Dit boek is heel goed!’ Ze had een exemplaar in haar handen van ‘Ik geef je de zon’ van Jandy Nelson.
Saskia en ik hebben aardig dezelfde smaak in Young Adult-boeken. Op rustige momenten in de winkel praten we nog steeds af en toe over ‘Eleanor & Park’. Dus, als Saskia me iets aanraadt dan durf ik het wel aan.

En inderdaad. Pfieuw.. Wat een mooi boek is ‘Ik geef je de zon’. Aan de titel kun je niks aflezen en als de kaft ziet, weet je ook nog niks. Waar gaat dit boek over?
In het boek lees je het verhaal van Noah en Jude. Noah en Jude zijn een tweeling en dat is eigenlijk altijd heel belangrijk geweest in de dingen die zij beleefden. Zowel Noah als Jude zijn ontzettend creatief en beiden doen dan ook hun best om op de kunstacademie te komen. Maar, als er iets ergs gebeurd in het gezin van Noah en Jude dan wordt alles waar ze ooit zo zeker van waren door de war gegooid!

Op zich klinkt dat niet eens als een echt goed verhaal. Maar de manier waarop Jandy Nelson, de schrijfster, dit schrijft zorgt dat je je erg goed kan inleven in de verhaallijnen van zowel Noah als Jude. Jude en Noah schrijven om de beurt een hoofdstuk. Maar, de hoofdstukken van Noah spelen als ze 13 jaar oud zijn. Als Jude schrijft zijn ze 16.
Ik vind het heel erg knap dat één schrijfster zich zo goed kan verplaatsen in zowel een puberjongen als een pubermeisje. Enne, ondanks dat ik er niet één van een tweeling ben zorgt Jandy Nelson ervoor dat ik me bijna kan voorstellen hoe het is om zo ontzettend bij elkaar te horen.

Het boek snijdt heftige thema’s aan en daardoor zou ik dit boek pas aanraden vanaf een jaar of 15. Maar dat ligt er natuurlijk heel erg aan wat voor soort lezer je bent.

Vond ik dan alles aan dit boek goed? Nee, dat nou ook weer niet. Mijn grootste minpunt is eigenlijk dat de hoofdstukken soms wel erg lang zijn. Als je ’s avonds in bed met jezelf afspreekt dat je nog één hoofdstukje mag lezen dan kom je soms aardig in de knoei. Want dan ben je best nog wel even bezig.
Een ander minpunt is dat ik een beetje jaloers word van dit boek. De mensen in dit boek zijn allemaal met kunst bezig en ik word er jaloers van dat ik nog niet eens fatsoenlijk een poppetje kan tekenen.. ;)


Gelezen door Pascale

7.4.15

De Labyrintrenner (2)

James Dashner

De labyrint renner is een Amerikaans boek over een stel tienerjongens die proberen te overleven in een enorm labyrint met monsters en bewegende muren. Het is geschreven door James Dashner. De hoofdpersoon is Thomas die op een dag wakker wordt met zijn geheugen gewist in het midden van het enorme doolhof. Samen met zijn nieuwe vrienden probeert Thomas een weg te vinden uit het labyrint. Je kan goed meeleven met Thomas doordat het begin van het boek nogal chaotisch is en je daardoor net zo wordt overweldigd als hij. Soms kan dit ook echter iets te veel zijn en vergeet de schrijver even een pauze te nemen van alle drukte zodat je even op adem kan komen. In de tweede helft van het boek barst alle actie pas echt los. Dashner is erg goed in het omschrijven van situaties, maar laat nog genoeg ruimte over om zelf je fantasie er op los te laten. Hierdoor creëert het boek een hele eigen wereld, iets dat ik persoonlijk miste bij boeken met ongeveer hetzelfde concept als Divergent en De Hongerspelen. Het boek is erg leuk om te lezen, zit boordevol actie en ik heb er al erg veel zin om het tweede deel te gaan lezen.

Gelezen door Peer (14 jaar) 

3.4.15

Holland op z'n mooist


Charlotte Dematons heeft een prentenboek gemaakt over een lieve opa die op weg gaat naar het museum om de beroemde schilderijen van de schilders van De Haagse School te gaan bekijken.

http://www.denieuweboekerij.nl/holland-op-zijn-mooist

 Hij heeft zijn wandelschoenen aan en gaat het hele eind lopen. En daar komen blaren van!
Gelukkig komt er hulp...

http://www.denieuweboekerij.nl/holland-op-zijn-mooist

... van een oude dame, en samen gaan ze op weg naar het museum:

http://www.denieuweboekerij.nl/holland-op-zijn-mooist

En weet je wat nu het grappige is: Charlotte Dematons heeft in haar tekeningen de schilderijen verstopt die je vanaf morgen in het Haags Gemeentemuseum kunt gaan bekijken.
De schilders van De Haagse School trokken er graag op uit en schilderden veel buiten en hoe Holland op z'n mooist er toen uitzag kun je in het boek én in het museum bewonderen.

http://www.denieuweboekerij.nl/holland-op-zijn-mooist


Holland op z'n mooist
Charlotte Dematons